Eşinin beklentisini karşılamak? 

Eşinizin kalbini açan bir anahtar mutlaka vardır. 

Eşinizle aranızda uçurumlar mı var? Birçok yolu deniyor

ama onun dünyasına giremiyor musunuz? Belki de yanlış

yol deniyorsunuz. İnsan, yüz kapılı saraya benzer.

Yüz kapıdan birini mutlaka açabilirsiniz.

Her ailede problem olur. Problemsiz bir dünya olmadığı

gibi problemsiz evlilik de düşünülemez. Çünkü iki farklı

insanın tek bir insan gibi düşünmesi, konuşması ve hareket

etmesi imkânsızdır. Fakat birbirini seven akıllı eşler,

aralarındaki ufak tefek anlaşmazlıkları kolayca aşar.

Bazıları ise kaderine küser, problemleri çözmeye yanaşmaz.

O zaman da aralarındaki çatlak büyüdükçe büyür ve

bir uçurum oluşur. Uçurumu aşıp bir araya gelemezler.

Peki siz de onlardan biri misiniz? Eşinizle aranızda uçurumlar

mı var? Ya da size mi öyle geliyor? "Birçok yolu deniyorum

ama aradaki bu çatlağı kapatıp, uçurumu atlayarak onun

dünyasına giremiyorum" mu diyorsunuz? 



Acaba hiç düşündünüz mü belki de yanlış yol deniyor,

ters istikamete doğru yürüyorsunuz? Çünkü, insan yüz

kapılı bir saraya benzer. Yüz kapıdan birini mutlaka

açabilirsiniz. Bunun için ne yapmak gerek? 



Önce o sarayın kapılarını tanımaya çalışın. Hangi anahtarla

açılabileceğini öğrenin. Eğer kapı çelikse yüz çeşit normal

anahtar deneseniz de o kapılardan hiçbirini açamazsınız.

Eşinizin de mutlaka kalbini açan bir anahtar vardır.

Acaba siz o anahtarı mı bilmiyorsunuz? Ya da bunun için

çaba mı sarf etmiyorsunuz? Sadece sarayın önünde durup,

"açıl susam açıl" tekerlemesini mi tekrarlıyorsunuz?

Şayet öyle yapıyorsanız boşuna beklersiniz. Çünkü bu

tekerlemelerle kapılar ancak masallarda açılır. 

Yapmış olduğum araştırmalarda ve danışmanlığını

yaptığım eşlerde; yıllarca bir arada yaşayan eşlerin

birbirlerini tanımadıkları tespit ettim. Daha doğrusu,

sevgi dillerini öğrenmek bir yabancı dil öğrenmek gibi

onlara zor geliyor. Herkes kendi bildiği dili konuşup,

sonra da "eşim beni anlamıyor" diye şikâyette bulunuyor. 



Eşler genellikle kendi istediklerini karşı tarafa kabul

ettirmeye çalışıyorlar. Âşık olup evlenen ve birbirini

mutlu etmek isteyen fil ile timsahın masalında oludğu gibi.

Timsah, sevgisini göstermek için file balık tutup vermiş,

fil de en güzel otları timsaha getirmiş. Ne timsah otu yemiş

ne de fil balıkları. Timsah, su altındaki en taze otları file,

fil de hortumuyla denizin dibinden tuttuğu taze balıkları

timsaha hediye edince ikisi de mutlu olmuş.



Eşinin beklentisini karşılamak yerine kendi isteğine

göre davrananlar Matematik öğretmeninin sorusuna

şiir yazarak cevap veren öğrencinin durumuna düşüyor.

Başarı ve mutluluk istiyorsak öğretmenin sorusuna

kendi bildiğimizi değil; öğretmenin istediği cevabı verelim.



Sonuç olarak daha fazla bilgi, uygulama ve doğru

çözüm için mutlaka bir pedagog, psikologtan veya

uzmandan destek alınız.



Eşlerin birbirine çok bağımlı olduğu ailelerde

yaşanabilecek muhtemel sorunlar ? 



Eşiniz olmadan bir adım atamıyor, her işiniz için

onun yardımına mı ihtiyaç duyuyorsunuz?

Eşinizi hayatınızın koltuk değneği gibi kullanmak

yerine ayaklarınızla yürümeyi öğrenin. Eşinize bağlanın,

ama eşinizin sizi sırtında taşımasını istemeyin.



Eşini kaybeden kadın, hıçkırıklar arasında: "Ben onsuz

nasıl yaşar, nasıl ayakta kalabilirim? O benim tutan elim,

gören gözümdü. Çarşıya gider, alışverişi yapar,

faturaları öderdi. Sabah kahvaltıyı bile hazırlayıp

bizi kaldırırdı. Yalnız eşim değil, dayanağımdı.

Şimdi koca dünyada tek başıma kaldım." diyorsa

eşine bağlılıktan çok bağımlı hale gelmiş demektir. 



Genelde eşler, evlenir evlenmez birbirlerini sahiplenir.

Erkek, kadına baston gibi dayanır. Kadınsa sarmaşık

ağacı gibi erkeğe tutunur. 



Baston kırıldığı, sarmaşığın ağacı yıkıldığı anda ise

okyanus ortasında gemisi batmış gibi çaresiz kalırlar. 



Bilhassa kendine özgüveni olmayan ve şahsiyeti tam

oturmamış kadınlar, eşlerine bağımlılık hisseder.

Onlarsız bir adım atamaz. Küçük bir çocuğun annesine

sığındığı gibi eşlerine sığınır. Her şeyi onunla yapmaya çalışır.

Kimileri ise sorumlulukları eşin üzerine yıkarak rahata kaçar.

En küçük bir problemde bile Alo imdat!" çağrısında bulunur. 

Oysa kişi eşine bağlı olmalı ama bağımlı olmamalıdır. 

Kendi şahsiyetini yok ederek, eşinin gölgesinde yaşayan

bir kadın, zamanla eşini bıktırıp, "hiçbir şeyi bensiz

yapamayacak mısın?" diye isyan ettirebilir. Böyle bir

kadından bıkarak kişilikli ve ayakta durmasını bilen

birisinin arayışına bile girebilir. 



Eşler çınar ağacı gibi olmalıdır. Çünkü çınar ağacı,

asırlarca ayakta kaldığı gibi gölgesine sığınanları da korur.

Sarmaşık gibi olursa hep birilerine dayanır.

Üstelik çiçeği sabah açar ama akşam solar. 



Anne-babalar, çocuklarına, birine dayanmadan çınar

ağacı gibi kalmayı öğretmelidir. Fakat bazı anne-babalar,

ayakta durmayı aile bağlarını koparmak için araç yapıyorlar. 

Tabii, "Ekonomik özgürlüğüm var, öyleyse bu adamın kahrını

neden çekeyim" ya da "Olmuyor bu kadınla!" düşüncesiyle

ayrılanların sayısı da hayli artıyor. 

Halbuki bu düşünce bizim toplumumuzun değer yargısı

değildir. Bizim değer yargımız; "nereden koparsa kopsun

değil, nereden kopacaksa oraya düğüm atılmalı" denilmelidir.

Aile bütünlüğüne zarar veren mikroplar temizlenmelidir.

Kendine güven duygusu diğer eşin yükünü hafifleterek

aile mutluluğunu pekiştirmeli, aileyi dağıtma yolunda

istismar edilmemelidir. 



Sonuç olarak bir babanın çocuklarına verdiği şu öğüt

çok önemlidir: "Hayatta kendinizi Robinson Crusoe gibi bir

adaya düşmüş kabul edin. O, o adada tek başına hayatını

nasıl yürüttüyse siz de öyle yürütün. 



Yalnız "Ben güçlüyüm, kimseye ihtiyacım yok" diyerek

canınız sıkıldığında eşinize bir tekme savurmayın.

Eşinize sevgi, şefkat, merhamet, özveri ile bağlanarak

ona iyi bir eş, yakın bir arkadaş olun. 



Kısacası eşinizi koltuk değneği gibi kullanarak yürümek

yerine kendi ayaklarınızla yürümeyi öğrenin. Eşinizi sevin!

Hem de çok sevin ve gözünüz ondan başkasını görmeyecek

şekilde ona bağlanın! Mutluluğa doğru yan yana, el ele

tutuşarak ilerleyin. Ama asla sizi sırtında sürekli taşımasını

istemeyin. Çünkü o da insandır. Gün gelip yorularak sizi

sırtında taşımaktan yorulabilir.



Sonuç olarak daha fazla bilgi, uygulama ve doğru çözüm

için mutlaka bir pedagog, psikolog, aile terapisti veya bir

uzmandan destek alınız.



Bir bilene sorun!!!